Bir beyaz yakalının Cuma günü mesai bitince başlar. Çalışanlar mesai biter bitmez, zil çalınca sırt çantalarını sağa sola savurarak, ayaklarını kıçlarına değdirerek koşan ilköğretim öğrencileri gibi şirketten sıvışmaya bakarlar. Şanslıysan mesain 5'te, daha az şanslıysan 6'da biter; gerçek bir garabetlik örneğiysen Cuma akşamı mesaiye kalırsın. Ben bu son ihtimali aklımın ucundan bile geçirmeden, mutlu sonlu olanını hayal etmek istiyorum.
Cuma gününün son dakikalarının içine sıçacak bir karakter varsa o da birazdan sana bahsedeceğim insan tipidir. Sana bir hikaye anlatıp, bundan kıssadan hisse çıkarmanı bekleyen kabzotekler. Zamanında "Bir Demet Tiyatro"da Necdet Tosun'un oynadığı "Eyvah Necdet" diye bir karakter vardı. Aynı ona benzetiyorum ben bunları. "Martılar vardır, bilir misin..." diye başlayıp sana laf sokan cinsten :) Muhabbetin devamı öve öve kendini bitirememe seanslarıyla sona erer. Tabii erebilirse! Çok sever bu tipler adamı alçıya almayı. Bi de sonuna kadar mal gibi dinlemek zorunda kalırsın. Bir ayağın geri viteste öyle göt gibi kalırsın masasının başında. Anlattığı da bir boka benzemiyordur ama dinlemek zorunda hissedersin kendini... Ta ki mesai bitene... Tüm trafik bok olana dek... Ah Necdet ah! Şurda tek başına duran direği bilir misin Necdet! İşte o sana girsin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sizde içinizden ne geliyorsa yazın... Ben öyle yaptım...