11 Nisan 2017 Salı

Korku


Baş ağrısı, baş dönmesi, göz kızarması, halsizlik, mide yanması... Yorgun ruhun bedene yansıması... Psikologların sadece imaj, psikiyatristlerin sadece ilaç olduğunu anladığımdan beri onlardan umudu kesmemle birlikte tüm yaşam yükünün üzerime kalması. Yazar olmak istiyorsan öncelikle yaz derler. Yaşıyor sayılmak için de öncelikle yaşamalısın. Yoksa sabahları uyanıp, akşamları uykuya dalan bir organlar bütününden ibaretsin. Ailemi şanslı buluyorum. Çünkü çocukları var, kardeşleri, akrabaları... Düşününce onların yaşına geldiğimde benim hiç kimsem olmayacak. Belki o zaman bir kedi ya da köpek alırım. Ama köpeklerden korkuyorum. Küçük Esat'ta 5-6 tanesi üzerime saldırdığından beri korkuyorum. Öncesinde severdim. Aralarından geçip giderdim. O olaydan sonra korkuyorum. Köpekler konusunda en korktuğum da, bir gün köpeğim olursa, onu dolaştırmaya çıkardığımda sokak köpekleri ile kavga etmeye başlarsa, onu ordan kurtaramayacak olmam. Bırakır kaçarım. Galiba bu yüzden kedileri seviyorum. Galiba bu yüzden hiç köpeğim olmayacak. Ya da bir ailem...