1 Ekim 2024 Salı

Sence kudurur muyum?


Bugün fuardaki kesilmiş bir ağacın kütüğüne oturdum. Benim gibi 1.76 boyundaki bir kadının içinde küçücük kaldığı bir kütük. Ve oturduğum yerden bir başka ağacın kütüğünü izledim. Onun kökünü yok etmeye çalışmak demek etrafındaki 500 m2 lik alandaki toprağın tümünü kaldırmak demek olduğu için kökü her zaman görünür bir şekilde yüzeyde kalacak. O kadar yaşlı ve o kadar güzel ki… Bu devasa ağacın kütüğünün tam dibinde bir fidan daha yeşermiş. Sanki hiç bir yere gitmedim küllerimden doğuyorum dercesine. O ağaca uzun süre baktım. Bu dünyayı ne kadar çok sevmiş o ağaç diye düşündüm. Yerinden kıpırdamadan bir yerde durabilmek ve  gövdesi ortadan kaldırılsa da tüm gücüyle var olmaya devam etmek. İbretlik değil mi…

Sonrasında Alsancak’ta yazı yazdığım kafeye geldim. Burası rock müzik dinleyip lise öğrencileriyle kahve içebileceğin bir yer. Sabah saat 11’de olsa Nirvana dinleyip yazını yazabilirsin. Telefonunun şarjı bittiğinde şarj aleti ödünç alabilirsin ve Scooter ını bağlayıp yürüyüş yapabilirsin. Öyle bir yer. Hatta kahvaltını yanında getirip kahveni içerken getirdiklerini yiyebilirsin.

Bu aralar tek istediğim şey okumak ve yazmak. Gerçekten bu ikisini yapmak bana çok iyi geliyor. Ne kadar boktan, sıkıcı, uzun, saçma ya da avam olduğu önemli değil. Sadece yazmak istiyorum. Yazdıklarımı tutmak istiyorum. Tek derdim yazabilmek.

Fuarda sevmeye çalıştığım kedinin beni tırmalaması üzerine tam karşısındaki pastaneye girdim.


- Kolonyanız var mı? Kedi tırmaladı da…

- Kolonya var kullanabilirsiniz ama hemen bir hastaneye gidip kuduz aşısı olun, hayvanı da göz altında tutun. Yoksa bir süre sonra sizi boğar.

- Boğar mı?

- Evet bir süre sonra boğuluyorsunuz.

- Ölümümüz kediden olsun be. Uzat kolonyayı…


Hayvan dediği sevmeyi bıraktığım için sinirlenen ve sinirini de elimden çıkaran bir velet. Belki de annesinin terk ettiği anı hatırladı, eşyalarımı toplayıp oradan ayrılmaya çalıştığımı görünce travması depreşti. Celallenip yapıştırdı patisini. Tüm derdi güvenli bir yer, yemek ve sevilmek. Herkesin derdi de bu sanırım. Kediler bu hayatı çok basit yaşıyor. Onlardan öğreneceğimiz çok şey var.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sizde içinizden ne geliyorsa yazın... Ben öyle yaptım...